|
|
| .: Spriengfield |
7,62 mm karabin Springfield M1903 został opracowany i był produkowany przez rządowy arsenał Springfield Armoury w Springfield. Znajdował się na wyposażeniu armii amerykańskiej od 1903 roku. Od 1936 stopniowo był zastępowany przez karabin samopowtarzalny M1 Garand. Konstrukcja karabinu była wzorowana na 7,92 mm karabinie powtarzalnym Mauser wz. 1898. Karabin M1903 posiada zamek czterotaktowy, ślizgowo-obrotowy. Trzon zamkowy wyposażony jest w rączkę zgięta do dołu. Kurek jest połączony na stałe z żerdzią sprężyny iglicy. Jest z tyłu zakończony gałką, umożliwiającą jego napięcie bez otwierania zamka. Zasilany jest magazynkiem o pojemności 5 nabojów. Lufa gwintowana, posiada 4 bruzdy lewoskrętne o skoku 254 mm. Początkowo karabin posiadał celownik krzywkowy i przystosowany był do 0,30-calowych nabojów z pociskiem zaokrąglonym, oznaczonych 30-03 (wzór naboju 1903). Od 1906 roku rozpoczęto produkcję karabinu M1903 z celownikiem ramkowym, który dostosowany był do naboju oznaczonego .30-06 z pociskiem ostrołukowym. Karabin ten posiadał krótsze łoże o zmienionym kształcie w porównaniu do swojego poprzednika. W 1929 roku wprowadzono kolejną zmodyfikowana wersję karabinu oznaczona jako M1903A1, w której ulepszono kształt kolby wyposażając ją w chwyt pistoletowy (w czasie II wojny światowej produkowano również karabin M1903A1 ze słabo zarysowanym chwytem pistoletowym). W latach II wojny światowej opracowano kolejną zmodyfikowaną wersję karabinu M1903A3, którego lufa posiadała dwie bruzdy, celownik osadzono w pobliżu rączki zamkowej i kolbę bez chwytu pistoletowego. Na podstawie tej wersji opracowano również wersję M1903A4 przeznaczony dla strzelców wyborowych. Wersja ta była wyposażona w celownik optyczny i chwyt pistoletowy. Istniała także wersja 0,22-calowego jednostrzałowego karabinu Springfield M1903, dostosowana do amunicji bocznego zapłonu kalibru 0,22 cale. Broń ta była przeznaczono do szkolenia.
|
| |
|
| .: Serwis informacyjny |
|
|
| |
| .: Ligi |
| te
|
| |
|
